Wyższe ceny w porównaniu do zwykłej żywności

Ceny produktów ekologicznych są wyraźnie wyższe niż ceny żywności produkowanej w sposób konwencjonalnych. Za ekologiczny odpowiednik trzeba zapłacić co najmniej 30-50% więcej, choć zdarzają się produkty, które są droższe nawet o 200-300%. Wysokie ceny żywności ekologicznej wynikają przede wszystkim z bardziej wymagającej produkcji i jednocześnie mniejszej wydajności plonów. Ponadto wyższa cena produktów EKO jest wprost proporcjonalna do jakości – płacąc więcej, konsument otrzymuje więcej walorów smakowych i bardziej wartościowy skład.

Problemy z dostępnością

Produkty EKO można rozpoznać po zielonym logo Euroliścia. Gdzie je znaleźć? Żywność ekologiczną można kupić m.in. na bazarach, targach żywności i podczas lokalnych wydarzeń. W stałej sprzedaży produkty ekologiczne są dostępne w sklepach specjalistycznych oraz w zwykłych marketach na wydzielonych stoiskach. Mimo to żywność ekologiczna nadal jest słabiej dostępna niż zwykłe produkty. Niższa podaż ekoproduktów wynika m.in. z ograniczonej wydajności rolnictwa ekologicznego oraz mniejszego zainteresowania konsumentów ze względu na utrzymujące się wysokie ceny produktów.

Mniejsza trwałość (w przypadku niektórych produktów)

W produkcji żywności ekologicznej nie stosuje się sztucznych substancji konserwujących, przez co niektóre produkty (zwłaszcza mięso) są mniej trwałe niż ich konwencjonalne odpowiedniki. Z niektórych badań wynika, że  produkty EKO są również nieco bardziej narażone na rozwój mikroorganizmów chorobotwórczych oraz mykotoksyny, przez co mogą psuć się szybciej niż zwykłe produkty. Krótszy termin przydatności do spożycia może sprzyjać marnowaniu żywności, przy czym duże znaczenie ma tutaj świadomość konsumentów – takie produkty należy spożywać szybciej i przechowywać w odpowiednich warunkach.

Niedoskonały wygląd (w przypadku niektórych produktów)

W produkcji ekologicznej nie stosuje się sztucznych nawozów, pasz przemysłowych, technologii GMO, sztucznych substancji konserwujących, chemicznych środków ochrony roślin, sztucznych nawozów czy promieni jonizujących. Wszystko to sprawia, że takie produkty są zdrowsze, ale niekoniecznie wyglądają „jak z obrazka”. Ekologiczne owoce i warzywa nie są przenawożone, więc mogą być znacznie mniejsze niż produkty pochodzące z upraw masowych. Z kolei mięso może mieć bardziej żółty tłuszcz ze względu na karmienie zwierząt paszą bogatą w karetonoidy. Do sklepów z ekologiczną żywnością trafiają również produkty o zdeformowanym kształcie i z widocznymi defektami.

Bardziej wymagająca produkcja

Mianem żywności ekologicznej określa się płody rolne pochodzące z upraw ekologicznych oraz produkty przetworzone, które zawierają co najmniej 95% surowców ekologicznych. Żeby produkt mógł zostać uznany za ekologiczny, producent musi dostosować się do przepisów zawartych w Ustawie o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej z dnia 22 czerwca 2022 roku oraz unijnych aktach prawnych: rozporządzeniu Rady Europy nr 834/2007/WE z dnia 28 czerwca 2007 roku i rozporządzeniu Komisji Europejskiej nr 889/2008/WE z dnia 5 września 2008 roku.

A oto najważniejsze wyzwania, którym musi sprostać producent żywności ekologicznej (np. rolnik, hodowca zwierząt):

• stosowanie wyłącznie nawozów naturalnych i organicznych,
• dbanie o płodozmian oraz naturalne użyźnianie gleby,
• stosowanie wyłącznie ekologicznego materiału siewnego,
• niekorzystanie z chemicznych środków ochrony roślin,
• konieczność mechanicznego odchwaszczania,
• stosowanie wyłącznie naturalnych środków przeciwko chorobom i szkodnikom roślin,
• dbanie o dobrostan zwierząt hodowlanych,
• żywienie zwierząt wyłącznie paszami ekologicznymi,
• leczenie zwierząt metodami naturalnymi (za zgodą jednostki certyfikującej).